فارغ از زیان هایی که احمدی نژاد به اقتصاد و کشور وارد کرد، پیروزی وی در انتخابات سال 1384 یک فایده مهم برای جنبش دمکراسی خواهی ایران به دنبال داشت و آن این بود که امید به پیروزی از طریق مکانیزم انتخابات را در جریان های مخالف دمکراسی زنده نگه داشت و آنها را از این مکانیزم ناامید نکرد. پیروزی قاطع اصلاح طلبان در انتخابات مجلس ششم، دور دوم خاتمی و شورای اول این خطر را به دنبال داشت که جریان مذکور به کلی امید خود را از این مکانیزم از دست دهد و به دیدگاه هایی که اساسا دمکراسی و انتخابات و مقولات اینچنینی را نفی می کند نزدیک (یا نزدیک تر) شود. به اعتقاد من دیدگاه هایی که تحت عنوان حکومت عدل اسلامی در آن مقطع مطرح شد واکنشی به گسترش این سرخوردگی بود. احمدی نژاد با پیروزی خود این امید را زنده نگه داشت که برای آینده دمکراسی خواهی به رغم هزینه های فراوانش اهمیت بسیار دارد.
پرزورسکی که در حال حاضر از مهمترین و فعال ترین اساتید علوم سیاسی در دانشگاه نیویورک است که به مقوله دمکراسی سازی می پردازد در جایی نوشته است: » رعایت قانون، به احتمال برندهشدن درون نهادهای دموکراتیک بستگی دارد. یک فعال سیاسی خاص … قانون را رعایت خواهد کرد اگر احتمالی که به پیروز شدن خود در رقابت دموکراتیک میدهد… بزرگتر از یک میزان حداقلی باشد…. دموکراسی باعث رعایت فراگیر قانون میشود زمانی که تمام نیروهای سیاسی مطرح، حداقل احتمال معینی از برنده شدن تحت نظامبندی خاصی از نهادها را داشته باشند. (صص 1-30)»
دوستدار سقراط (Philo-socrate) 
علي نعمتي شهاب said,
ژانویه 27, 2010 در 12:06 ب.ظ.
و آيا كارهايي كه امثال كرد و حرف‌هايي كه اين روزها دوباره در مورد حكومت عدل اسلامي زده مي‌شود هم در همين چارچوب قابل تحليل است!؟ يعني هنوز اميد به برنده شده درون ساختار دموكراتيك نظام براساس عدل و انصاف و واقعيت وجود دارد؟
شین. عین. said,
ژانویه 31, 2010 در 6:40 ق.ظ.
ای کاش همانقدر که در آرا و اندیشه های پرزورسکی و امثال ایشان تدبر می کردی، روی آیات قرآن تدبر می نمودی. آیا انسان فرهیخته و باسواد و روشنفکر و دانشمندی که روی قرآن تدبر نمی کند را می توان مسلمان دانست؟
محمدرضا said,
ژانویه 31, 2010 در 12:43 ب.ظ.
یک نفع دیگر از نظر من مصمم کردن مردم برای تغییر بود.
کاتر می گوید دو فرایند برای تغییر هست: تحلیل – تفکر – تغییر و دومی دیدن- حس کردن – تغییر.
اصلاحات راه اول را می پیمود. احمدی نژاد دومی را که مؤثرتر است فعال کرد و مردم غفلت کردن و روی کار آمدن کسی مثل او را با گوشت و پوست خود حس کردند.