دوستدار سقراط (Philo-socrate)

همكاري داشتم كه در موضع اپوزيسيون صحبت مي كرد و انتقاد مي نمود. بعد از يكي دو سال ديدمش. فهميدم رئيس دفتر مدير همان مركز شده است. طبيعتا حقوق و مزايايش تغيير جدي كرده است. از مصاحبت با او تغيير زيادي را احساس كردم. حال از موضع پوزيسيون صحبت مي كرد و از لزوم محتاط بودن در عمل و تغييرات بطئي و …. . اين تغيير منش چيز بدي نيست. عجيب هم نيست. او را در منافع شريك كرده اند. راز پايداري دمكراسي همين است كه امكان شريك كردن افراد بيشتري را در منافع موجود فراهم مي كند. روشن است كه وقتي كشوري فقير باشد چيزي براي تقسيم كردن نخواهد بود. لذا يك رابطه مستقميم ميان دمكراسي و ثروت جوامع ديده مي شود.

• در اين مقاله مسئله ماليات پليس را مطرح كردم و تلاش كردم مفهوم كالاي عمومي را واكاوي بيشتر كنم.
• در اين مقاله اثرات قيمت بالاي نفت بر اقتصاد واردكنندگان نفت را اعم از توسعه يافته و در حال توسعه به شكلي خيلي خلاصه مرور كردم.
• موضوع اين مقاله تضعيف يورو در برابر دلار بود و براي نوشتنش از دو مقاله منكيو و كروگمن استفاده كردم و خلاصه خواستم بگويم مسئله اقتصاد سياسي است نه فقط اقتصادي
• در اينجا مي توانيد بخش اول از ترجمه مقاله بوكانان در معرفي انتخاب عمومي را ببينيد.

در سالهاي اخير و خصوصا اين روزها بسيار تلاش مي شود تا چنين جا انداخته شود كه مردم ايران انقلاب كردند چون شاه رفتار غيرمذهبي داشت و يا چون حكومت مذهبي مي خواستند يا حتي چون وابسته بود.

به نظر من همه اين تحليل ها غلط است.مردم شاه را نمي خواستند چون مستبد بود. وقتي مردم از استبداد او رنجيده بودند دنبال دستاويزي مي گشتند تا اين دشمني خود را هم بهتر توجيه كرده و هم بهتر ترويج كنند. اينجاست كه پاي دين به ميان آمد.متاسفانه مسئولين حكومت موجود اين واقعيت را هم بد فهميدند و هم بد مي فهمانند و به همين دليل راه غلطي را در پيش مي گيرند. از اینرو گمان مي كنند كه چون مردم ديگر حكومت ديني دارند حاضر نخواهند بود تظاهرات توده اي عليه جمهوري اسلامي بكنند.

دوست خوبم كه در امر مشاوره مديريت توانمند است تمثيل جالبي را بكار مي برد. يك موقع چند نفر مي خواهند مستقل كار كنند اما براي سرشكن كردن هزينه هاي ثابت با هم در يك مجموعه فعاليت مي كنند. نمونه مشخص اين افراد ساختمان پزشكان است كه هر پزشك مستقل فعاليت مي كند و احيانا مريض هايي را به هم ارجاع مي دهند اما منشي هاي مشتركي دارند. اما در بيمارستان وضع به كلي متفاوت است. يك مديريت بر كل مجموعه حاكم است و وقتي كه مريض وارد بيمارستان شد تحت مديريت واحد همه نيازهاي درماني اش برطرف مي گردد. سازمانهايي كه بخواهند خدمات جامع ارائه كنند بايد مدل بيمارستان را دنبال كنند.