معمای مقایسه قبل و بعد از انقلاب

وقتی می گوییم  درآمد سرانه پس از انقلاب نسبت به قبل از انقلاب کاهش یافت و این یعنی بدتر شدن وضع مردم، برای خیلی از مردم عجیب به نظر می رسد. خیلی احساس می کنند که یک جای کار می لنگد زیرا بهبود نسبی را در رفاه زندگی شان احساس می کنند. همچنین وقتی گفته می شود که درآمد سرانه برخی کشورهای اروپایی چند برابر ایرانی هاست برخی تصور می کنند که آنها در خانه های مجللی زندگی می کنند که در ایران صرفا اغنیا برخوردارند و مسائلی از این دست. پاسخ این معما چیست؟

پاسخ اول این است که مردم معمولا به مصرف خصوصی خود نگاه می کنند و چون مصرف خصوصی بعد از انقلاب بیشتر از قبل از انقلاب بوده به نظرشان گزاره مذکور غلط است. اگر کالاهای عمومی را در نظر بگیریم بدتر شدن وضع نسبت به گذشته خود را بهتر نشان می دهد. مثلا در گذشته هزینه های صرف شده بابت پلیس بیشتر بوده (احتمالا) و به همین دلیل مراعات نظم و انضباط حین رانندگی جدی تر گرفته می شده است. در مقایسه ایران و اروپا و کشورهای توسعه یافته نیز همین مسئله صدق می کند. از حیث مصرف خصوصی شاید تفاوت جدی حس نشود اما تفاوت اصلی در بخش عمومی است یعنی تا وقتی درون خانه هستی بین ایران و کشورهای توسعه یافته فرق چندانی نیست اما وقتی از خانه خارج می شوی تفاوت محسوس می گردد.

پاسخ دوم این است که پیشرفت تکنولوژی موجب گردیده تا با یک درآمد سرانه ثابت امروزه حجم کالاها و خدمات بیشتری در قیاس با گذشته داشته باشیم. لذا عجیب نیست اگر امکانات بیشتری نسبت به گذشته داشته باشیم اما درآمد سرانه ما کمتر شده باشد.

پاسخ سوم این است که کاهش درآمد سرانه پس از انقلاب تا حدی ناشی از افزایش جمعیت بود. حال وقتی جمعیت اضافه شده کوچک است اثر چندانی روی کاهش رفاه بزرگسالان ندارند اما وقتی به سن بلوغ و ورود به جامعه می رسند تقاضاها و مطالباتشان بالا می گیرد و اینجاست که افت رفاه ظاهر می گردد.

آیا پاسخ دیگری به نظر شما می رسد؟

7 دیدگاه

  1. جعفر said,

    دسامبر 31, 2010 در 8:55 ب.ظ.

    این نکته هم همیشه برای من سوال بوده و عجیب به نظر می رسید و موضوع خوبی برای تحقیق است
    اما خیلی سریع اینها به نظرم می رسد
    نقش اقتصاد یارانه ای بعد از انقلاب را نباید از قلم انداخت که در آمارهای رسمی به خوبی نشان داده نمی شود و مقایسه قبل و بعد از انقلاب را سخت می کند
    من بیشتر پاسخ دوم را می پسندم که پیشرفت فناوری باعث شده است همه کالاها با قیمت ارزان تر و کیفیت بالاتر به دست مردم برسد (نمونه های معروفش تلفن، تلویزیون، دارو، کامپیوتر و …)
    در نتیجه بسیاری از افتخاراتی که جمهوری اسلامی به نام خود ثبت می کند و به آنها می بالد در واقع هنر این حکومت نبوده بلکه بهره مندی رایگان از همین تحولات و اختراعات و پیشرفتهای فناوری در سطح جهان است که اگر رژیم سابق در آن زمان چنین امکاناتی در اختیار داشت می توانست چند ده برابرش را خلق کند.
    و نیز اثر ظهور کشورهایی از قبیل چین را نباید نادیده گرفت که با صادرات ارزانشان مردم فقیر جهان و ایران را هم متنعم کرده اند که در گذشته به این شدت وجود نداشت.

  2. ایکس said,

    ژانویه 1, 2011 در 6:30 ق.ظ.

    یک دلیل دیگرش هم این است که از کسان مناسبی این سوال را نپرسیده اید. بسیاری از افراد طبقه متوسط پیش از انقلاب از این موضوع تعجب نمیکنند. بلکه آن را با پوست و گوشت خود درک کرده اند. آن کارمند قبل از انقلاب که خود و خانواده 4 نفره اش اش با نصف حقوق یک ماهش میتوانست برود آمریکا و برگردد البته که امروز با اطمینان میگوید درآمد سرانه کم شده. انقلاب ایران درآمد سرانه را افزایش نداد. فقط طبقه (5%) پردرآمد جدیدی را جایگزین طبقه (5%) پردرآمد قبلی کرد. جای سرتیپ فلانی و پروفسور بهمانی را آیت الله فلانی و سردار بهمانی گرفتند. چرا باید چنین تغییری درآمد سرانه را تغییر دهد؟

  3. عطیه said,

    ژانویه 2, 2011 در 12:34 ق.ظ.

    فکر کنم یکی از دلایلش استفاده مفتی است که از پیشرفت تکنولوژی در دنیا میکنیم.
    دیگر این که کشور چین واقعا خدمت مفیدی دارد به ما می کند.
    دیگر این که فکر کنم که مردم ما سریع از پیشرفت های تکنولوژیکی و … در دنیا خبردار می شوند و … از طرفی دولت ما به هر دلیلی دسترسی مردم را به این تکنولوژی ها راحت تر از قبل از انقلاب کرده است. یعنی کافی است که من امروز در یک وبسایت خبر از تلویزیون ال ای دی بخوانم دست کم ماه بعد اگر اراده کنم در خانه ام هست در حالیکه زمان قبل از انقلاب این مدلی نبود. ضمن اینکه مردم قبل از انقلاب فرصت مقایسه چندانی بین خودشان و مردم کشورهای بیگانه نداشتند ولی حالا دارند و به سرعت سعی میکنند مظاهر زندگی آنها را هم به هر سختی ای شده در زندگی خودشان وارد کنند.

  4. محمد said,

    ژانویه 7, 2011 در 3:33 ق.ظ.

    البته درآمد سرانه یک چیز است و فقر یک چیز دیگر. درآمد سرانه ایرانیان در سال ۱۳۸۴ به سطح قبل از انقلاب برگشت اما در همین مدت فقر یک سوم شده است. به نظر من عللی که ذکر کردید این پدیده را خوب توضیح می‌دهند.
    مسئله‌ی دیگر تفاوت سطح بین شهر و روستاست. داده‌ها نشان می‌دهد که هرچند درآمد سرانه‌ی ایرانیان شهری تازه از سطح قبل از انقلاب عبور کرده، درآمد سرانه‌ی روستاییان دو برابر اوج قبل از انقلاب است.
    دکتر صالحی در این زمینه پارسال در ژورنال نابرابری اقتصادی یک پیپر داده:

    Click to access Iran_poverty_final.pdf

  5. رضا شهسوار said,

    ژانویه 14, 2011 در 3:42 ب.ظ.

    البته من يه بحث ديگه اي روهم دارم . به علت اينكه ويژگيهاي ساختاري و جمعيتي خانوارهاي شهري و روستايي در ايران با هم متفاوت و حتي يك جورايي ناهمگن هستن بنابراين بايد اين دو تا رو از هم تفكيك كرد . عموما به نظر ميرسه و حتي آمار هم تاييد مي كنه كه رفاه جامعه روستايي ايران و درآمد سرانه اونها نسبت به قبل از انقلاب بيشتر شده و از طرفي اونها به كالاهاي عمومي هم دسترسي بيشتري پيدا كردن ولي در طبقه متوسط به بالاي شهري اونهم دركلان شهرهاي بزرگ عمدتا افراد حس مي كنن رفاهشون كمتر شده .

  6. تقوی said,

    ژانویه 15, 2011 در 3:04 ب.ظ.

    در بررسی وضعیت اقتصادی بین دو بازه زمانی ، نکته ای که باعث خطا در برداشت می گردد، عدم تفکیک وضعیت شخصی از وضعیت جامعه است.
    به عنوان مثال هر فرد غیر متخصص در مسایل اقتصادی وضعیت فعلی خود را با گذشته خود مقایسه می کند.
    فرضا فرد 28ساله ای که 5 سال پیش مجبور بود از پدر پول توجیبی بگیرد ، و الان دارای حقوق
    و کسب و کار است ، و دارای پیشرفت محسوسی در منابع مالی و امکانات خود است ، برایش سخت است تحلیل کند ، اوضاع اقتصادی بد شده !

    این مسئله را اگر با مساله ارزانی محصولات تکنولوژی مثل تلفن همراه و …. که در مقاله به آن اشاره شد در نظر بگیریم ، بخشی از این ذهنیت اشتباه را توجیه میکند.

  7. بهمن said,

    ژانویه 26, 2011 در 10:57 ب.ظ.

    درود
    درآمد سرانه ،يك شاخص تقريبي است از متوسط درآمد هر فرد در جامعه
    اما در سالهاي گذشته ، بيشتر در ايران ، ده هاي قبل در امريكا و اروپا ، تعداد افراد متوسط جامعه زياد شدند. اين احساس به اكثريت انها دست مي دهد كه به رفاه بيشتري دست يافته اند پس وقتي امار ميگيريم اطلاعات نشان از بهتر شدن وضع آنهاست.
    به نظر من واقعا هم وضع بهتر شده است و اصلا هم ربطي به انقلاب ندارد، بيشتر يك مسئله تاريخي در كل دنيا و ايران هم جدا از اين مسئله نبوده است.
    زماني تحصيلات فقط براي شاهزادگان بوده است ، اين زمان چه درايران چه در ديگر كشوها آنقدرها هم قبل نيست. روز به روز هم كلا بر طبقه متوسط جامعه از هر نظر افزوده مي شود. البته با توجه به نگرش روشنفكري و افزايش طبقه متوسط، فكر مي كنم از نظر تاريخي اين پديده در ده هاي قبل تر، بعد از جنگ جهاني دوم در ايالات متحده و امريكا و ديگر كشورهاي پيشرفته اتفاق افتاده است.
    عكس اين مطلب درعلم شايد درست باشد. شايد فكر كنيم كه كمتر علم پيشرفت مي كنم و انسانهاي عالم بسيار مطرح نداريم؟ البته كه دارم اما شايد كمي نسبت به آن قبلي ها كمتر مطرح باشند اما تعدادشان چون زياد است كمتر مورد توجه قرار ميگيرند.

    دلايل ارائه شده توسط شما و پاره اي از دوستان كاملا صحيح و آموزنده بود از تكرار آنها خود داري كردم.


بیان دیدگاه