خاتمی یا کروبی؟

فوریه 18, 2009 در 1:45 ق.ظ. (Uncategorized)

در مقایسه خاتمی و کروبی، تردید ندارم که به لحاظ سیاسی وجود کروبی بهتر از خاتمی است. همین که خاتمی رای بیاورد، مسئولین جمهوری اسلامی به عنوان خوشامد گویی چهار روزنامه را بسته و هفت هشت روزنامه نگار مظلوم و دانشجوی بی پناه را زندانی می کنند تا در همان اول کار حساب دستش بیاید. دوباره سخت گیری ها آغاز و اصول گرایی در روابط بین الملل در دستور کار قرار  می گیرد. سنگ اندازی مجلس و اخلال قوه قضائیه آغاز می شود. کروبی کسی است که هم حساسیت کمتری نسبت به او وجود دارد و هم مردی است که می تواند در این درگیری ها وارد شده و لااقل کمی از حقوق ملت را از گلوی حضرات بیرون بکشد. خاتمی نشان داده که هیچ خط قرمزی ندارد اما کروبی اینگونه نیست گرچه خط قرمزش خیلی خیلی عقب است و بسته شدن مطبوعات خط قرمزش نبود! کروبی جسارت دیدارهای رسمی با نهضت آزادی را دارد اما خاتمی شجاعت ملاقات رودررو با آنها را از ترس اخم حضرات ندارد. خاتمی با آمدنش هیچ پتانسیلی برای قهر کردن و تهدید به خروج از حاکمیت نخواهد داشت و این نوبت دیگر هیچ شعار سیاسی نخواهد داد. به این ترتیب نه خود را پیش ملت موظف به دفاع از حقوق سیاسی نشان خواهد داد و نه قدرت مانور سیاسی پیش حاکمیت خواهد داشت تا بتواند جلوی اقدامات غیرقانونی را بگیرد.

به لحاظ اقتصادی به احتمال زیاد خاتمی بهتر از کروبی عمل خواهد کرد. در مورد کروبی این خطر هست که کابینه اش را از حزبش انتخاب کند که عموما افرادی ضعیف هستند. در عین حال باید توجه داشت که انتخاب کرباسچی به عنوان معاون اولی نشان از هوش کروبی دارد و دلالت بر این دارد که وی در انتصاب های کلیدی عقلایی رفتار خواهد کرد. ولی اطرافیان خاتمی افراد قوی تری هستند البته نه آنقدر که حامد قدوسی تصور می کند! تصور اینکه افرادی چون زنگنه و جهانگیری و غیره خیلی خارق العاده هستند اغراق آمیز است. برجسته شدن آنها بیشتر به دلیل ضعف مدیران عالی رتبه ای است که در حکومت به سمت های عالی رسیدند که آنهم دلیلش وضعیت سیاسی ماست.

رای دادن مجدد به خاتمی و اعتماد مجدد به کسی که یک بار به اعتماد شما نارو زده، سخت است. برای من که شنیدن مجدد حرف های خاتمی همانند شنیدن حرف های احمدی نژاد و دیگر مسئولین کشور چندش آور است. کروبی نیز که نه شخصیت قابل ترویجی دارد و نه عملکردی را نشان داده که بتوان با دل خوش به او رای داد. واقعا اگر قالیباف آن نامه فرماندهان سپاه را امضا نمی کرد، شاید گزینه مقبول تری به نظر می رسید.

تا زمانی که کاندیدای بهتری نیست باید دائما میان بد، بدتر و خیلی بدتر و خیلی خیلی بدتر انتخاب کنیم. یادتان باشد گفته بودم که با بسته شدن مطبوعات انتخاب های اجتماعی ما همه میان بد و بدتر و بدترین خواهد شد در حالیکه با دوم خرداد این امید زنده شد که به سمتی پیش رویم که میان خوب و بد، خوب و خوب تر انتخاب کنیم. چه کنیم که آرزوهای ناکام ما در دوم خرداد از یادمان نمی رود.