میلان نامه 27- خانه استیجاری

مارس 10, 2010 در 7:39 ب.ظ. (Uncategorized)

چند نکته ساده در مورد خانه و اجاره خانه در اینجا هست که با ایران تفاوت دارد.

1- قراردادهای اجاره خانه 4 سال به 4 سال است و این حق برای شما محفوظ است که بعد از 4 سا ل بتوانید آن را بدون تغییر قیمت 4 سال یگر تمدید کنید. برخی از دوستان ایرانی ما قریب به 12 سال یا 16 سال در یک خانه اجاره ای بوده اند بدون تغییر اجاره بها. واقعا زیستن در جامعه ای که تورم ندارد (تورم زیاد) و قیمت ها تقریبا ثابت است لذت دارد و یک اطمینان خاطر ایجاد می کند.

2- هر ساختمان یک مدیرعامل یا به تعبیر اینها amministratore دارد که متولی رسیدگی به امور عمومی ساختمان است. این فرد لزوما در این آپارتمان زندگی نمی کند ولی موظف است تدابیر لازم برای تمیزی بخش های عمومی نظیر پله ها، باغبانی فضای سبز مشترک، زنگ مشترک و امثالهم را اتخاذ کند. وقتی خانه ای را اجاره می کنید به صراحت هزینه این امور غیر از اجاره خانه قید می شود که گاه خیلی قابل ملاحظه است. نکته مهم این است که به امان خدا رها نمی شود. به نظرم این مسئله در ایران وجود نداشت.

3-اکثر خانه های اجاره ای مبلمان شده است. هرچه نقل وانتقالات در یک جامعه بیشتر باشد (آنها تابع پویایی بازار کار است)، خانه های مبلمان بیشتر می شود. مقصود از مبلمان تخت خواب، میز نهارخوری، تلویزیون، وسایل آشپزخانه، گاه ماشین ظرف شویی، ماشین لباس شویی، یخچال و فریزر و گاز است.

4- باید بابت آشغال ها مالیات داد که این مالیات برحسب مساحت خانه تعیین می شود. بالاخره بردن آشغال هزینه دارد و این هزینه را باید شخص مولد آن تامین کند. قبلا گفته بودم که آشغال ها باید تفکیک شوند و آشغال تر از شیشه/ پلاستیک/ کاغذ جدا شوند و هر کدام در یک شب خاص تخلیه می شود جز آشغال تر که هر شب تعویض می شود.